Ов сирун,сирун-инчу мотецар, Сртис гахтникэ-инчу имацар. Ми анмех сиров ес кез сиреци, Байц ду анирав давачанецир.
Ах етэ тэснэм орериц ми ор, Ду манэс галис тэхур у молор. Энкер k дарнам ес ко вштерин, Менак чем тохни им сирац ярин.
Ով սիրուն, սիրուն, երբ որ ես կրկին, Հանդիպում եմ քեզ իմ ճանապարհին, Նորից այրում են հուշերս անմար, Նորից կորչում են և՜ քուն, և՜ դադար: Ով սիրուն, սիրուն, ինչո՞ւ մոտեցար, Սրտիս գաղտնիքը ինչո՞ւ իմացար. Մի անմեղ սիրով ես քեզ սիրեցի, Բայց դու, անիրավ, ինչո՞ւ լքեցիր: Ա՜խ, եթե տեսնեմ օրերից մի օր. Դու ման ես գալիս տխուր ու մոլոր, Ընկեր կդառնամ ես քո վշտերին, Մենակ չեմ թողնի իմ կարոտ յարին
Ссылка на текст произведения
|